YAZI-YORUMGülcan KUTLUBu sefer kısa tutacağım depremde içimizi ısıtan ders niteliğindeki hikayeyi. Yorum katmak istemiyorum bu hikayeye…Neden diyeceksiniz belki…Sözün özü hikaye zaten anlatıyor her şeyi. Anlayan anlar anlamayan zaten ne dersen de anlamaz.Yapılan yardım tabii ki söylenmez, böyle gördük, böyle büyüdük. O yüzden bu yazılarımda isim yazmıyorum…Bu yazının kahramanı da depremzedeler için yürekten çalışan jandarma kardeşlerimiz.Kaç günler geldi, gittiler… Her gelene güler yüz, her gelene tatlı dil…Bir kez olsun “Yoruldum”, “Üşüdüm” cümlesi yok.Bunca acının içinde bu fedakarlığı farkına vardığımız zaman daha sakin, yenilenmiş ve enerjik hissetmeye başlama sebebimiz oldu jandarma kardeşlerim…Yağmur gibi yardım malzemesi geliyor. Jandarma kardeşlerimiz diğer gönüllülerle çalışıyor. Malzemeler tek tek bakılıyor.Tek tek ayrılıyor, tek tek paketleniyor. Paketlerin üzerlerine içindeki malzemelerin isimleri yazılıyor.Gelen yardım malzemelerinin paketlemesi bitmeden diğer yardım malzemeleri geliyor.Çaylar geliyor içmeye fırsat yok… Buz gibi olduktan sonra bir kerede bitecek kadar soğuyor…Yani sıcak çay içmeye fırsat bile yok çoğu zaman…İşte ders niteliğindeki o hikaye…Etrafta vatandaşların getirdiği yardım malzemeleri…Etrafta deprem bölgesine gidecek sular…Jandarma kardeşim belli ki çok susamış… Bir fırsatta küçük bir su şişesine sarılıyor içmek için… Tam ağzına götürüyor ama duruyor içmiyor.“Abi bu bizim aldığımız sulardan mı?” diye soruyor.“Evet” cevabı geliyor…“Çok korktum yardım malzemesi olarak gelen sulardan biri zannettim” diyor…“Evet” sözü ile rahatlasa da sanki suçluymuş gibi suyunu yudumluyor hızlıca…Ve ardından insanlık görevini yapmaya devam ediyor.Yüreğine sağlık hak yemek istemeyen koca yürekli Jandarma kardeşim…
Köşe yazısı
Yayınlanma: 14 Şubat 2023 - 08:22
Anlayan anlar anlamayan....
YAZI-YORUM Gülcan KUTLU Bu sefer kısa tutacağım depremde içimizi ısıtan ders niteliğindeki hikayeyi
Köşe yazısı
14 Şubat 2023 - 08:22